Wzmiankowany w 1374, powstał ok. 100 lat wcześniej. W XV w. gotycki kościół został powiększony o wieżę, a w XVII w. o zakrystię. W czasach nowożytnych przekształcono wszystkie okna i obniżono pozorne sklepienie prezbiterium. W 1821 dostawiono kruchtę i kaplicę nagrobną, a w 1882 wieżę zwieńczono nowym hełmem. W latach 1983–1984 oraz 90. latach XX w. kościół był remontowany i restaurowany. Jest orientowany, murowany z kamienia, jednonawowy, z zamkniętym prosto prezbiterium, zakrystią od północy, wieżą od zachodu oraz kruchtą i kaplicą nagrobną od południa.  Nakryty jest dachami dwuspadowymi, wieża ostrosłupowym z lukarnami. Nawę przekrywa strop deskowy, a prezbiterium pozorne sklepienie kolebkowe zdobione polichromią barokową. Zachowany jest tryptyk z ok. 1500, zdekompletowany, w barokowej oprawie. Z czasów, gdy świątynia była w posiadaniu protestantów (1528–1668) pochodzą dwa renesansowe nagrobki Rechenbergów w bogatej oprawie architektonicznej oraz kamienna chrzcielnica z 1593.