Zbudowany w  1581  r. na  podstawie przywileju Stefana Batorego, nie  był  zapewne pierwszą siedzibą rady. Po  pożarze w  1666  r. wzniesiono nowy ratusz w  części parterowej murowany, z  piętrem konstrukcji szkieletowej. Niszczony przez  kolejne pożary w  1731 i  1827  r., po  ostatnim z  nich ukształtowany został w  obecnej klasycystycznej postaci, jako   murowany, na  planie prostokąta, piętrowy, nakryty dachem naczółkowym z  wieżą w  kalenicy, zwieńczoną neogotyckim hełmem z  latarnią. Elewacje artykułowane są  rytmem pilastrów, a  oś fasady zaakcentowana okazałą wystawką w  poziomie połaci dachu.