W zabudowie mieszkalnej Nowej Soli najcenniejszym jest zespół 11 – domów dawnej kolonii braci morawskich, położonych w kwartale ulic Wrocławskiej, Muzealnej i Wróblewskiego. Pochodzą one z 1764 roku i mimo pewnych przekształceń zachowały pierwotny charakter. Są murowane, piętrowe, o dachach dwuspadowych. Przy wszystkich ważniejszych ulicach miasta znajduje się zwarta zabudowa, w przewadze z 2. poł. XIX i pocz. XX w., eklektyczna i secesyjna. Starsze budynki mieszkalne, z XVIII i pocz. XIX w., niektóre ze stylowymi znamionami baroku lub klasycyzmu, znajdują się przy ulicach: Arciszewskiego 3, 6, 8; Kościelnej 2, 4; Moniuszki 12; Odrzańskiej 3, 6, 15; Szerokiej 15; Witosa 19; Wrocławskiej 8, 10, 12, 15, 18. Wszystkie są murowane, prostokątne w założeniu, parterowe bądź piętrowe, o dachach dwuspadowych, naczółkowych lub mansardowych. W willi przy ul. Muzealnej ma siedzibę Muzeum Miejskie.

 

Źródło: Zabytki architektury województwa lubuskiego, Zielona Góra 2010 r.