W dwuczłonowym założeniu, starszym jest klasycystyczny dwór, powstały ok. 1800, prostokątny w planie, parterowy, nakryty dachem naczółkowym. W 1886 po jego zachodniej stronie wzniesiony został, usytuowany poprzecznie, parterowy budynek, zespolony z dworem łącznikiem z reprezentacyjnymi schodami i dwiema ośmiobocznymi wieżyczkami o cebulastych hełmach. Nowy człon, na elewacjach zdobiony jest neorenesansowym detalem architektonicznym i rzeźbiarskim w postaci herm i popiersi kobiecych w tondach, a we wnętrzu eklektycznym wystrojem malarskim, sztukatorskim i snycerskim. Przy rezydencji znajduję się rozległy park krajobrazowy.