Wzniesiony w kon. XVII w., został w 1710 rozbudowany w kierunku zachodnim, a  w 1890 przekształcony we wnętrzu i ujednolicony w architekturze zewnętrznej. Opuszczony po 1970 i podupadły, został w latach 1983 – 1986 odbudowany i służy celom mieszkalnym. Obiekt jest murowany (parter) i konstrukcji szkieletowej (piętro), prostokątny w planie, dwuipółtraktowy, nakryty dachem czterospadowym. Elewacje pozbawione są dekoracji. Jedynie fasadę urozmaica pozorny ryzalit, ujęty zdwojonymi pilastrami i zwieńczony szczytem o miękkim obrysie.

Źródło: Zabytki architektury województwa lubuskiego, Zielona Góra 2010 r.