Wzniesiony w latach 1784 – 1786, został w 1866 przebudowany i powiększony, otrzymując architekturę nawiązującą do klasycyzmu. Jest orientowany, murowany, salowy na rzucie prostokąta, z zakrystią od północy, kruchtą od południa i wieżą od zachodu, nakryty dachami dwuspadowymi; wieża hełmem z latanią. Wnętrze przekryte jest stropem. Pierwotnie była to świątynia ewangelicka.