W  dniu 13  listopada  br. odbyły  się w  Zielonej Górze kolejne VII  Lubuskie Spotkania Architektów z  Konserwatorami Zabytków. Organizatorem sesji naukowej, którą  w  bieżącym roku poświęcono problematyce ochrony architektury modernizmu, było  Stowarzyszenie Architektów Polskich Oddział w  Zielonej Górze przy  współpracy Lubuskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków. Jak  co  roku, w  Zajezdzie Pocztowym przy  ul.  Jedności spotkali  się architekci i  konserwatorzy z  całej Polski. Gości przywitał Jerzy Gołębiowski Prezes zielonogórskiego SAPR’u. Prezentowane referaty dotyczyły m.in.  architektury Saskiej Kępy w  Warszawie  (arch.  Dominik Mączyński Narodowy Instytut Dziedzictwa w  Warszawie), modernistycznych osiedli mieszkaniowych w  Berlinie i  w  Szczecinie (dr  inż.  arch.  Beata Makowska Narodowy Instytut Dziedzictwa OT  w Szczecinie), problemów konserwacji architektury dwudziestolecia międzywojennego na  Górnym Śląsku (Barbara Klajmon), architektury modernistycznej Opolszczyzny (Iwona Solisz Opolski Wojewódzki Konserwator Zabytków). Zabytki architektury modernistycznej w  województwie lubuskim przedstawiła dr  Barbara Bielinis-Kopeć (Lubuski Wojewódzki Konserwator Zabytków), zaś  architekturę modernistyczną Zielonej Góry i  realizacje konserwatorskie na  terenie miasta – Izabela Ciesielska (Miejski Konserwator Zabytków w  Zielonej Górze). Podkreślano zarówno wyjątkową wartość architektury modernistycznej, jak  i  problemy związane z  utrzymaniem dawnych form i  ich  detalu w  obliczu przekształceń, które  zacierają jej  pierwotne walory.
Zabytki modernizmu na  terenie województwa lubuskiego nie  zostały dotąd w  pełni rozpoznane. Rejestr zabytków nie  ujmuje nie  tylko wszystkich pojedynczych dzieł, ale  również bardzo licznych na  terenie wielu miast naszego regionu osiedli mieszkaniowych, które  zakładano  w  latach 20.  i  30.  XX  wieku. Stąd architektura ta, położona poza  granicami zespołów urbanistycznych objętych ochroną konserwatorską, narażona jest  na  przypadkowe ingerencje, nie  uwzględniające jej  wartości. Tynki szlachetne znikają pod  warstwą ocieplenia, pojawia  się przypadkowa kolorystyka i  historyzujące dekoracje, dokonywana jest  wymiana oryginalnej stolarki. Wszystko to  zubaża i  zmienia oblicze architektury modernistycznej. Z  troski o  to  aby  problem ten  zasygnalizować i  znaleźć sprzymierzeńców dla  ochrony i  właściwego traktowania architektury modernistycznej zrodził  się pomysł, żeby  temat ten  podjąć w  ramach  Lubuskich Spotkań Architektów z  Konserwatorami Zabytków.